Stanowisko asystenta osoby niepełnosprawnej stworzone zostało Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 grudnia 2004 r.Rozporządzenie w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych z dnia 22 września 2005 r. przyznaje prawo wykonywania tych usług asystentom ON (z pewnymi ograniczeniami). A Ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zawiera przepisy odnoszące się do w pewnej mierze do usług asystenckich.

Wszędzie tam, gdzie liczy się profesjonalne przygotowanie do udzielania i świadczenia usług opiekuńczych i socjalnych w odniesieniu do starszych i przewlekle chorych, upośledzonych intelektualnie, osób z zaburzeniami psychicznymi (psychozy, uzależnienia, nerwice) i rozwojowymi (ADHD, autyzm), osób z dysfunkcjami narządu ruchu (porażenia, niedowłady, następstwa chorób), niewidomymi i niedowidzącymi, głuchymi i słabosłyszącymi jest miejsce dla asystenta osoby niepełnosprawnej: Domy Pomocy Społecznej, Dzienne Domy Pomocy Społecznej, Środowiskowe Domy Samopomocy, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, Warsztaty Terapii Zajęciowej, Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej, Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze, Ośrodki Adaptacyjne, Fundusze i Stowarzyszenia działające na rzecz osób niepełnosprawnych.

Absolwenci tego kierunku otrzymują świadectwo ukończenia szkoły policealnej, a po zdaniu państwowego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe – powyższy tytuł zawodowy.

Odpowiednikiem tego zawodu w krajach anglojęzycznych są takie zawody jak: Community Worker, Care Assistant

Słuchacze tego kierunku mogą wybrać (w cenie czesnego) program jednego z kursów związanych z chorobą i niepełnosprawnością jako specjalizację.